بیانیه اول.. بیانیه دوم... و بیانیه‌های بعدی؛ این روشی است که اکبر هاشمی رفسنجانی در روزهای اخیر در پیش گرفته تا رسانه‌ای جدید برای خود دست و پا کند و فارغ از چندین سایت‌ها و روزنامه‌هایی داخلی و شبکه های خارجی، که این روزها چهارنعل به حمایت از او می‌پردازند، شخصا وارد کارزار رقابت‌های انتخاباتی شود.

به گزارش عصر امروز به نقل از رجانیوز، 26 تیر 1388 یک روز تاریخی اما تلخ بود؛ روزی که مخالفان جمهوری اسلامی برای کسی سوت زدند و هورا کشیدند که خودش را استوانه نظام جمهوری اسلامی می‌دانست اما در آن ایام به تکیه‌گاه جماعت اهل فتنه تبدیل شد. نماز جمعه آن روز، آخرین حضور رفسنجانی در قامت امام جمعه بود؛ نماز جمعه‌ای که یادآور فتنه‌های اول انقلاب و نماز خواندن‌های با کفش و بدون حجاب بود.

بعد از آن، سیاستمدار 79 ساله به خلوت رسانه‌ای رفت و غیر از رسانه‌های وابسته به فتنه‌گران و اطرافیانش، اگر در رسانه دیگری صحبت از هاشمی و رفتار سیاسی‌اش در سال‌های اخیر میشد، یا انتقاد از منش و رفتار او در آشوب‌های 88 بود یا به دادگاه مهدی و فائزه پرداخته میشد.

اما در روزهای اخیر و بعد از اعلام کاندیداتوری هاشمی در انتخابات، نسخه "بیانیه درمانی" توسط او برای جبران این خلاء رسانه‌ای پیچیده شده است تا آقای تکیه‌گاه بعد از حدود چهار سال دوری از تریبون رسمی، اکنون این شیوه را برای تبلیغات خود برگزیند.

این مساله از آنجایی قابل توجه است که میرحسین موسوی هم در جریان فتنه از همین شیوه برای ارتباط با بدنه فتنه و آشوب استفاده کرد و مطالب ساختارشکنانه خود علیه نظام را در قالب همین بیانیه‌ها مطرح می‌کرد. هر چند در همان زمان انتقادات زیادی از این رویکرد از سوی اپوزیسیون مطرح شد اما نهایتا بدنه اغتشاش، این رویکرد را به عنوان راهبرد رسانه‌ای و استراتژیک خود پذیرفت.

به نظر می‌رسد اکنون نیز هاشمی تلاش می‌کند با بهره‌گیری حداکثری از فرصت کاندیداتوری‌اش، ضمن بازتولید رسانه‌ای اغتشاشات به نام «بیانیه»، هم به نشر اتهامات فروخورده سال‌های اخیرش خطاب به نظام و... پرداخته و هم بدنه اجتماعی‌ای فتنه را مجددا به هوش آورده و با خود همراه کند.